آرزوی امام زمان (عج)

بالاترین عبادت ، انتظار بر تحقق یافتن عدالت اجتماعی به دست نازنین امام عصر (عج)، در سطحی وسیع و گسترده است.

عزیز من این یک واقعیت است; مدعیان دوستی امامت از زمان پیغمبر خدا (ص) زیاد بودند، اما کسانی که عمار گونه در رکاب امام بایستند و شمشیر را بر روی سینه ی خود قرار بدهند و بگویند: (( اگر امام اذنم دهد، شمشیر را به سینه فرو برده و از پشت بیرون کشم )) کم بودند.

منتظران آقا امام زمان خیلی بودند; اما آنکه به سهم خود حافظ عدالت اجتماعی باشد، چه بسیار کم! در صورتی که خودمان عدالت اجتماعی را رعایت نکنیم، چگونه می توانیم معتقد به این باشیم؟

بزرگواری بودند به نام ((حاج آقا موفق)). روزی با اشتیاق به یاد امام زمان (عج) افتاد. آن قدر گریه کرد، تا بی هوش شد; چندین بار گریه تا بی هوشی. گفت: در عالم خواب و بیداری بودم دیدم مرا به خیمه ای وارد کردند; در حالی که در گوشه ای از خانه خدا بودم. در خیمه به من گفتند که امام، تو را پذیرفته است. رفتم و ایشان را زیارت کردم. امام نشسته بودند و سخت گریه می کردند و مانند ناودان از چشم های مبارکشان اشک جاری بود. حضرت به من چنین فرمودند: (( دعا کنید خدا فرج مرا به تعجیل اندازد)). مسلماً ایشان از بی عدالتی ها در جهان رنج می بردند و برای تحقق عدالت اجتماعی لحظه شماری می کنند.

--------------

برگرفته از قبیله ی عزت: مجموعه خاطرات و سخنان مرحوم ابوترابی (ره)